Ogłoszenia

Jan Burnat 1949–2024

4 listopada 2024 zmarł Jan Burnat, wieloletni pedagog Wydziału Grafiki naszej Uczelni, z którym ja również miałem przyjemność współpracować jako młody asystent w tej samej pracowni.

Urodzony w 1949 roku. Dyplom w Pracowni Miedziorytu w 1975 roku. Studiował na roku stawianym za wzorzec studenckich indywidualności artystycznych; z Andrzejem Kowalczykiem, Jerzym Popkiem, Janem Bujnowskim. Zapewne wysoki poziom dyplomu zadecydował o otrzymaniu propozycji współpracy, najpierw od Mieczysława Wejmana, potem od Stanisława. Spędził w tej roli, asystenta w pracowni Miedziorytu, 18 lat (1975–1993)

Janek był osobą niezwykle malowniczą i rozpoznawalną. Przede wszystkim był ciekaw innych kultur, szczególnie tej dalekowschodniej, co przejawiało się w stosowaniu kaligrafii, ćwiczeniu języka japońskiego, w praktykowaniu kuchni i smakowaniu kulinariów, w „noszeniu się po Japońsku”. Jego młodość przypadła na lata sześćdziesiąte, dziś kojarzone z hipisowską wolnością i rock and roll’ em. Blisko związany z egzotycznym zespołem Ossjan, zaprzyjaźniony z Markiem Jackowskim, Jackiem Ostaszewskim a pośrednio z Korą, nasiąkał melodią przemycaną z zachodu falami radia Wolna Europa współtworzył nastroje tamtych hipisowskich buntów.

Ten rodzaj ciekawości i otwartości był w tamtych latach bardzo ważnym słowikiem wolności wraz z manifestacją odwagi bardzo istotną też w kształtowaniu się dydaktyki akademickiej i kultury w świecie za ściśle zasłoniętą kurtyną.

Pamiętam Janka z tamtych lat jako empatycznego, pełnego wesołej ironii i autoironii asystenta, który poświęcał nam, studentom znacznie więcej czasu i energii niż wymagała tego rola. Pamiętam wiele pogawędek podczas wspólnej pracy w Pracowni Miedziorytu, gdy tworzył niekończącą się serię grafik akwafortowych „Tajemnice piramid zielonego smoka”, serii drwiącej nieco ze świętości i z powagi życia. Takim był przekornym, oryginalnym filozofem.

Niech tajemnice Piramid będą przed nim odkryte!

Janku, Spoczywaj w pokoju!

 

Krzysztof Tomalski

 


Ostatnie pożegnanie odbędzie się w rytuale świeckim na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie

We wtorek, 12 listopada 2024, o godz. 11.00