Kierując się zasadą wielkiego amerykańskiego fotografa Ansela Adamsa: Fotografia to nie przypadek – to koncepcja, staramy się od lat wypracowywać takie metody kształcenia, żeby obserwacje i studia nad fotografią, jako komunikatem wizualnym, służyły rozpoznawaniu i trafnemu użyciu wielu jej konwencji do kreowania kontekstu. Wymaga to poznania języka komunikacji fotograficznej, gdzie obraz będzie odczytywany zarówno przez intelekt, jak i emocje. Tematy projektów, podejmowanych w Pracowni, oznaczają najogólniej obszar obserwacji. Powody zakreślenia szczegółowego obszaru muszą znaleźć sami studenci. Proces dochodzenia do obrazów jest bardzo angażujący i czasem istotniejszy dla studentów niż same obrazy. Pierwszym krokiem jest koncepcja, analiza tematu, specyficzne zauważenie. Ostatnim – dobór narzędzi i technik realizacji. Warsztat Pracowni ma charakter otwarty dla wszystkich mediów. Fotografia łączy w sobie egalitaryzm komunikacji społecznej z elitarnością sztuki. Celem sztuki może być sama twórczość, natomiast cele komunikacji społecznej są nastawione na odbiór społeczny i jego konsekwencje. Kształcenie w zakresie fotografii w wyższej szkole artystycznej powinno, jak sądzimy, balansować na granicy tych przeciwieństw.
Do pobrania: