Kompas wizualny

Kompas wizualny — logo

 

Wywiady


Bolesław Chromry /10/


„NAJGORSZE RZECZY” CZYLI SPOTKANIE Z BOLESŁAWEM CHROMRYM
Tym razem naszym gościem był wyjątkowy absolwent Wydziału Grafiki krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych — Bolesław Chromry: malarz, rysownik i autor powieści graficznych. Jego prace zasiedlają postaci z popkultury i rekwizyty z niewesołej polskiej rzeczywistości. Zrezygnowany, ale po swojemu stoicki podmiot liryczny jego rysunków — postać, którą można by określić jako Syzyfa z Żabki — stał się wehikułem dla repostowanych setki razy na Instagramie spostrzeżeń o codzienności, którym towarzyszy często doświadczenie tak zwanego śmiechu przez łzy.


Marta Niedbał i Paweł Olszczyński /09/


Marta Niedbał i Paweł Olszczyński


Marcin Hernas /08/


Gościem kolejnej edycji Kompasu Wizualnego będzie Marcin Hernas — projektant publikacji i identyfikacji wizualnych, creative & art director, główny grafik Polskiego Wydawnictwa Muzycznego i właściciel studia tessera | design + direction. Projektant zabierze słuchaczy w świat projektowania książek i czasopism.

O Marcinie Hernasie:
Projektuje, składa i przygotowuje do druku publikacje różnego typu – od prac naukowych, przez partytury nutowe, po beletrystykę i poezję. Zajmuje się tym od szesnastu lat, od trzynastu pod szyldem tessera. Specjalizuje się również w tworzeniu identyfikacji wizualnych, brandingu oraz w szeroko rozumianej grafice użytkowej o charakterze promocyjnym i marketingowym. Zaprojektował oprawy graficzne setek książek (większość złożył), kilkadziesiąt serii książkowych i nutowych, kilka czasopism, wiele identyfikacji wizualnych.
Od samego początku działa w szeroko pojętej humanistyce. Z racji wykształcenia najbliżej mu do literatury i literaturoznawstwa, ale nieobca jest mu też tematyka muzyczna, socjologiczna, polityczna, ekonomiczna, kulturoznawcza, teatrologiczna czy architektoniczna. Najczęściej współpracuje z wydawnictwami literackimi, muzycznymi i naukowymi oraz instytucjami kulturalnymi i NGO-sami.
Od pięciu lat jest głównym grafikiem Polskiego Wydawnictwa Muzycznego – najstarszej (założonej w 1945 roku) i najważniejszej oficyny muzycznej w Polsce, instytucji kultury podlegającej Ministrowi Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
W założonym przez niego w 2010 roku studiu Tessera realizuje głównie prace z zakresu projektowania publikacji i identyfikacji wizualnych. Jego projekty były wielokrotnie wyróżniane na portalu branżowym Behance, jest laureatem konkursów Polish Graphic Design Award, Polskiego Towarzystwa Wydawców Książek oraz Klubu Twórców Reklamy. Znalazł się też w książce Patryka Mogilnickiego „Książka po okładce. O współczesnym polskim projektowaniu okładek książkowych” (Karakter 2021, dział „Sylwetki”).

 

Kuba Sowiński /07/


Tym razem naszym gościem będzie wyjątkowy absolwent Wydziału Grafiki krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych — Bolesław Chromry: malarz, rysownik i autor powieści graficznych. Jego prace zasiedlają postaci z popkultury i rekwizyty z niewesołej polskiej rzeczywistości. Zrezygnowany, ale po swojemu stoicki podmiot liryczny jego rysunków — postać, którą można by określić jako Syzyfa z Żabki — stał się wehikułem dla repostowanych setki razy na Instagramie spostrzeżeń o codzienności, którym towarzyszy często doświadczenie tak zwanego śmiechu przez łzy.


Sebastian Szybka /06/


„Wizualizacja w teorii Einsteina”
Teoria grawitacji Einsteina dotyczy najbardziej podstawowych zagadnień, z którymi mierzył się człowiek. Czym jest czas? Czym jest przestrzeń? Czym jest wszechświat, w którym żyjemy? Teoria ta, na przestrzeni ostatnich stu lat, odniosła wielki sukces radykalnie odmieniając nasze postrzeganie świata. Podczas wykładu prof. UJ Sebastian Szybka opowie, z perspektywy fizyka relatywisty, o roli jaką w teorii Einsteina odgrywa wizualna reprezentacja rozważanych wielkości: począwszy od „zdjęć” astronomicznych będących wizualną reprezentacją astronomicznych danych po graficzne przedstawienia struktur matematycznych.

 

Dominika Janicka /05/


TO, CO PUBLICZNE.
Rozmowa z Dominiką Janicką o ponadjednostkowości w przestrzeni wspólnej, instytucjach i strategiach projektowych. Kompas Wizualny będzie gościł Dominikę Janicką – współautorką i główną kuratorką wystawy w polskim pawilonie na Międzynarodowym Biennale Architektury w Wenecji z 2016 roku, dyrektorką Instytutu Dizajnu w Kielcach i współtwórczynię feministycznej inicjatywy Bal Architektek. Pretekstem do rozmowy z naszą Gościnią będzie próba podsumowania skomplikowanego roku 2022 i sytuacji projektantów, próbujących zareagować na kryzys.


Rafał Buchner /04/


Kompas Wizualny serdecznie zaprasza na czwarte spotkanie online w cyklu, w którym naszym gościem będzie Rafał Buchner – projektant, absolwent wydziału Type and Media na Królewskiej Akademii Sztuk w Hadze oraz Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, współzałożyciel domu typograficznego Blast oraz badacz i praktyk typografii. Przed studiami w Holandii był asystentem w Pracowni Projektowania Książek Macieja Buszewicza.

Od 2018 współpracuje w roli font-inżyniera oraz twórcy narzędzi komputerowych dla domu typograficznego Typotheque (asystował m.in. przy powstawaniu rodziny Ping, która otrzymała złotą nagrodą ED-Awards 2019). W latach 2019-2020 był programistą i projektantem w firmie GlyphsApp. W 2019 roku brał udział w tworzeniu super rodziny Recursive, autorstwa szkolnego kolegi Stephena Nixona, dystrybuowanej później przez Google Fonts. Współpracował przy tworzeniu Roboto Serif projektu Grega Gazdowicza z Commercial Type. W 2019 roku wraz z Dianą Ovezeą oraz Barbarą Bigosińską założył dom typograficzny Blast Foundry, który zajmuje się wydawaniem retailowych krojów pism oraz tworzeniem liternictwa na zamówienie. Blast Foundry współpracowała z takimi markami jak Pentagram, Indian Type Foundry czy CoType.

 

Rafał Dominik /03/


Gościem trzeciej edycji Kompasu Wizualnego będzie Rafał Dominik, artysta i entuzjasta popkultury i szeroko pojętej polskości. Podczas spotkania z Rafałem pojawi się wiele pytań z przyszłości, na które nie ma łatwych odpowiedzi: czym jest unikat cyfrowy? Jakie piękno można uznać za niekonwencjonalne? Gdzie leży granica między tym co realistyczne, a tym co realne? Dlaczego sztuka powinna być zrozumiała? Co kryje się w folderze „inne” na dysku artysty?